ისტორიულ-კულტურული ძეგლების სიმრავლით, გეოგრაფიული ადგილმდებარეობის და ბუნებრივი მრავალფეროვნების გარდა, ბოლნისი, საუკუნეების განმავლობაში, ეთნიკური და რელიგიური მრავალფეროვნებითაც გამოირჩეოდა. სხვადასხავა ეთნოსის წარმომადგენლები, დღემდე ჩვენს მუნიციპალიტეტში მშვიდობიანად ახერხებენ თანაცხოვრებას, ისინი ჭირსა და ლხინს ერთად იზიარებენ, პატივს სცემენ ერთმანეთის კულტურას, ისტორიას, რელიგიას, წარმომავლობას და ტრადიციას. გაზეთი ,,ბოლნისი“ მუხრადინ ბაირამოვ მამედ ოღლიზე გიამბობთ, რომელმაც ბოლნისურ ფეხბურთში თავისი წვლილი შეიტანა და დღემდე, მისი ინიციატივითა და ორგანიზებით, სოფელ ცურტავში რეგიონალური პირველობა იმართება მინი ფეხბურთში.
მუხრადინ ბაირამოვმა ფეხბურთის თამაში 7 წლის ასაკიდან დაიწყო. 15 წლისამ კი საფეხბურთო გუნდი ,,არზუ“ ჩამოაყალიბა, რომელმაც დღემდე არა ერთი თაობა გაზარდა.
,, 7 წლის ვიყავი, როცა ფეხბურთის თამაში დავიწყე, 15 წლისამ გუნდი დავაარსე, 16 წლისამ კი დავიწყე თამაში არახლოს გუნდ ,,ხრამში“. 1966 წელს გუნდ ხრამსა და, ბოლნისის ATP გუნდს შორის, ჩატარდა ამხანაგური შეხვედრა საქართველოს პირველობაზე, სადაც პირველი გოლის ავტორი მე ვიყავი. 30 წლის ასაკში ტრენერობა დავიწყე და დღემდე, ამ სპეციალობით ვაგრძელებ საფეხბურთო მოღვაწეობას.“
მუხრადინ ბაირამოვმა აქტიური ფეხბურთის შემდეგ, ტრენერობა დაიწყო, მისი აღსაზრდელები წარმატებით ასპარეზობდნენ, როგორც საქართველოს, ასევე რეგიონალურ ტურნირში. გუნდი აზერბაიჯანელი და ქართველი მოზარდებით ჰყავდა დაკომპლექტებული, სადაც, მწვრთნელის დამსახურებით, სიყვარული, სითბო და თანადგომა სუფევდა.
მუხრადინ ბაირამოვი სოფელ ცურტავიდანაა, ჰყავს მეუღლე, ორი შვილი , ხუთი შვილიშვილი და შვიდი შვილთაშვილი. პროფესიით აზერბაიჯანული ენის ფილოლოგმა, დროის მეტი ნაწილი, ახალგაზრდების კარგ ფეხბურთელებად აღზრდას დაუთმო.
ბატონი მუხრადინი დიდი სიამაყით აღნიშნავს, რომ ჰყავს ბევრი ქართველი მეგობარი, მათი თანადგომით ცდილობს და ახერხებს, ეთნიკურად აზერბაიჯანელი ახალგაზრდების ქართველებთან ინტეგრირებას.
მარინა გავაშელი
